Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to dread

  • 1 terror

    terror, ōris, m. [terreo], great fear, affright, dread, alarm, terror (syn.: pavor, trepidatio, metus).
    I.
    Lit.:

    definiunt terrorem metum concutientem: ex quo fit, ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor et dentium crepitus consequatur,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    eadem nos formido timidas terrore impulit,

    Plaut. Am. 5, 1, 27; cf.:

    terrorem alicui inicere,

    Cic. Prov. Cons. 18, 43:

    ferae, injecto terrore mortis horrescunt,

    id. Fin. 5, 11, 31:

    aliquem terrore periculoque mortis repellere,

    id. Caecin. 12, 33:

    si Antonio patuisset Gallia... quantus rei publicae terror impenderet,

    id. Phil. 5, 13, 37:

    alicui terrorem inferre,

    id. Fam. 15, 15, 2; id. Mil. 26, 71; Caes. B. G. 7, 8:

    reddit inlatum antea terrorem,

    Liv. 3, 60, 5:

    teneri terrore,

    Cic. Rep. 3, 29, 41:

    esse terrori alicui,

    Caes. B. G. 7, 66:

    qui modo terrori fuerant,

    Liv. 34, 28, 5:

    tantus terror incidit exercitui, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 13:

    tantus repente terror invasit, ut, etc.,

    id. ib. 1, 14:

    Romanos auxiliares tyranni in terrorem ac tumultum conjecerunt,

    Liv. 34, 28, 3:

    sic terrore oblato a ducibus,

    Caes. B. C. 1, 76:

    tantum Romae terrorem fecere, ut, etc.,

    Liv. 10, 2, 8:

    tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc.,

    id. 3, 4, 9:

    si tantus habet mentes et pectora terror,

    Verg. A. 11, 357:

    volgi pectora terror habet,

    Ov. F. 3, 288:

    terrore pavens,

    id. ib. 4, 271:

    in oppido festinatio et ingens terror erat, ne, etc.,

    Sall. H. 3, 27 Dietsch:

    ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant,

    Liv. 6, 42, 7:

    terror nominis Alexandri invaserat orbem,

    Just. 12, 13, 2:

    arcanus terror,

    secret dread, secret awe, Tac. G. 40 fin.:

    exsurgite, inquit, qui terrore meo occidistis prae metu,

    from dread of me, Plaut. Am. 5, 1, 14; cf.: de terrore suo, Auct. B. Afr. 32, 1: saepe totius anni fructus uno rumore periculi atque uno belli terrore amittitur, dread or apprehension of war, Cic. Imp. Pomp. 6, 15:

    nullum terrorem externum esse,

    i. e. dread of foreign enemies, Liv. 3, 10, 14; cf.:

    peregrinus terror,

    id. 3, 16, 4:

    terror servilis, ne suus cuique domi hostis esset,

    dread of the slaves, id. 3, 16, 3:

    in omnem terrorem vultum componens,

    into frightful expressions, Suet. Calig. 50: (Periclis) vis dicendi terrorque, terrible power, deinhotês, Cic. Brut. 11, 44. — Plur.:

    feri lugubresque terrores,

    Amm. 16, 12, 61. —
    II.
    Transf., concr., an object of fear or dread, a terror (usu. in plur.):

    duobus hujus urbis terroribus depulsis,

    Cic. Rep. 1, 47, 71; cf.:

    terrores reipublicae (sc. Carthago ac Numantia),

    Vell. 2, 4, 5: terrores Romani nominis, Treb. Poll. Claud. 11, 4; Plin. Ep. 6, 20, 15:

    non mediocres terrores jacit atque denuntiat,

    Cic. Att. 2, 23, 3; cf.:

    Battonius miros terrores ad me attulit Caesarianos,

    id. ib. 6, 8, 2.— Sing.:

    Xerxes, terror ante gentium,

    Just. 3, 1, 1:

    Dionysius gentium quondam terror,

    Amm. 14, 11, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > terror

  • 2 terror

        terror ōris, m    [2 TER-], great fear, affright, dread, alarm, terror, panic: iniecto terrore mortis: homines terrore repellere: hostibus terrorem inferre, Cs.: reddit inlatum antea terrorem, L.: qui modo terrori fuerant, L.: tantus repente terror invasit, ut, etc., Cs.: sic terrore oblato a ducibus, Cs.: tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc., L.: si tantus habet mentīs et pectora terror, V.: ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant, L.: arcanus, secret dread, Ta.: totius anni fructus uno belli terrore amittitur, apprehension of war: externus, i. e. dread of foreign enemies, L.: servilis, dread of the slaves, L. — An object of fear, cause of alarm, terror, dread: duobus huius urbis terroribus depulsis: caelestes maritimique terrores, frightful occurrences, L.: ingens hostium (i. e. chariots armed with scythes), Cu.— Frightful reports, terrible news: non mediocres terrores iacit: miros terrores ad me attulit, bugbears: Romam tanti terrores erant adlati, ut, etc., L.—Of eloquence, tremendous power: (Periclis) vis dicendi terrorque.
    * * *
    terror, panic, alarm, fear

    Latin-English dictionary > terror

  • 3 formīdō

        formīdō inis, f    fearfulness, fear, terror, dread, awe: tanta: formidinem suam alquibus inicere: mortis, H.: formidines opponantur: incommodorum.—Religious dread, reverence, awe: silva priscā formidine sacra, Ta.: saevi Martis, awe, V. —Person.: atra Formidinis ora, V.—That which produces fear, a frightful thing, fright, horror, terror: caligans nigrā formidine lucus, V.: defensoribus formidinem ostentare, i. e. to threaten, S.: quibus formidini essemus, S.—A scarecrow, bugbear: Cervum saeptum formidine pennae, V.: furum aviumque, H.
    * * *
    I
    formidare, formidavi, formidatus V
    dread, fear, be afraid of; be afraid for (the safety of) (w/DAT)
    II
    fear/terror/alarm; religious dread/awe; thing/reason which scares, bogy/horror; rope strung with feathers used by hunters to scare game

    Latin-English dictionary > formīdō

  • 4 horror

        horror ōris, m    [HORS-], a shaking, trembling, shudder, chill: tremulo ramos horrore moveri, O.: mihi frigidus horror Membra quatit, V.: sine horrore esse.— A shaking, shuddering, quaking, trembling, dread, terror, horror: qui me horror perfudit!: me luridus occupat horror, O.: armorum, dread clash, V.: saevus, V.—Fig., dread, veneration, religious awe: cum perfusus horrore venerabundus adstitissem, L.
    * * *
    shivering, dread, awe rigidity (from cold, etc)

    Latin-English dictionary > horror

  • 5 formīdō

        formīdō āvī, ātus, āre,    to fear, dread, be afraid, be terrified, be frightened: omnia: illius iracundiam: te, H.: formidata Parthis Roma, H.: quo satietas formidanda est magis: plerumque formidatus, inspiring terror, Ta.: naribus uti, H.: formidatis auxiliari aquis, hydrophobia, O.
    * * *
    I
    formidare, formidavi, formidatus V
    dread, fear, be afraid of; be afraid for (the safety of) (w/DAT)
    II
    fear/terror/alarm; religious dread/awe; thing/reason which scares, bogy/horror; rope strung with feathers used by hunters to scare game

    Latin-English dictionary > formīdō

  • 6 metus

        metus ūs (old gen. metuis, T., C.; dat. metu, V., Ta.), m    fear, dread, apprehension, anxiety: animus commotust metu, T.: in metu esse, be fearful: mihi unum de malis in metu est, a subject of fear: metum habere, be afraid: concipere, O.: in futurum metum ceperunt, L.: facit Graecis turba metum, puts in fear, O.: Germanis metum inicere, Cs.: metu territare, alarm greatly, Cs.: metus omnīs invadit, S.: ademptus tibi, removed, T.: hunc remove metum... exonera civitatem metu, take away... relieve, L.: metum Siciliae deicere: metūs Tradam ventis, H.: Solve metūs, away with, V.: praesentis exiti: dictatoris: ne popularīs metus invaderet parendi sibi, S.: Caesaris rerum, for Caesar's fortune, H.: quod senatui metum iniecit, ne, etc., L.: Quantum metuist mihi, videre, etc., T.: metus ab cive, L.: poenae a Romanis, L.: pro universā re p., L.: laurus multos metu servata per annos, awe, V.: mens trepidat metu, H.—A terror, alarm, cause of fear: loca plena metūs, O.: nihil metūs in voltu, Ta.: nulli nocte metūs, Iu.—Person., the god of fear, V.
    * * *
    fear, anxiety; dread, awe; object of awe/dread

    Latin-English dictionary > metus

  • 7 timor

        timor ōris, m    [2 TEM-], fear, dread, apprehension, timidity, alarm, anxiety: definiunt timorem metum mali appropinquantis: animus timore Obstipuit, T.: magno timore sum: res quae mihi facit timorem: timor incutitur ex ipsorum periculis: timor exercitum occupavit, Cs.: timore sublato, Cs.: timorem deponite: se ex maximo timore conligere, Cs.: ea (aestus), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension: timor patribus incessit, ne, etc., L.: Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, comes to me, O.: haud dubius timor incessit animos, consilia tua emanasse, L.: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, L.: spes oti... seditionis timor: mortis, O.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur inperia: Mentem... Redegit in veros timores Caesar, H.— Religious awe, reverence, superstition: inanis religio timorque: Quone malo mentem concussa? timore deorum, H.— An object of fear, terror, dread: Stygii Numina torrentis, timor et deus ille deorum, O.: Magnus latronibus, H.—Person., Fear: Timor, H.: ater, V.: consternati Timores, O.
    * * *
    fear; dread

    Latin-English dictionary > timor

  • 8 vereor

        vereor itus, ērī, dep.    [1 VEL-], to reverence, revere, respect, stand in awe: quem (patrem) ut deum: gratia et eloquentia; quarum alteram vereor, alteram metuo: veremur vos... etiam timemus, L.—To fear, be afraid, dread, apprehend, shrink: hostem, Cs.: patris adventum, T.: reprehensionem doctorum: pauperiem, H.: maius, something serious, H.: invidiam, N.: Vereor dicere, hesitate, T.: vereor committere, ut, etc.: Insanos qui inter vereare insanus haberi, H.: quos non est veritum in voluptate summum bonum ponere, who did not shrink from, etc.: huius feminae, T.: tui testimoni: eo minus veritus navibus, quod, etc., with the less anxiety for the ships, Cs.— With ne, lest, that: sed vereor, ne videatur oratio mea, etc.: ne Divitiaci animum offenderet verebatur, Cs.: vereor ne cui plus credas, etc., H.: si... vereor ne barbarorum rex fuerit (Romulus), I suspect that.—With ne... non: intellexi te vereri ne superiores (litterae) mihi redditae non essent. —After a negat. expressed or implied (instead of ut): non vereor ne hoc officium meum P. Servilio non probem: non vereor, ne non scribendo te expleam.—With ut, that not: vereris ut possis contendere?: qui vereri videntur ut habeam satis praesidi.—Poet.: ut ferulā caedas meritum maiora subire Verbera non vereor (i. e. ne caedas), H.—To await with fear, fear, dread: heri semper lenitas Verebar quorsum evaderet, T.: Pomptinum quod scribis in urbem introisse, vereor, quid sit, am apprehensive what it may mean: de quā (Carthagine) vereri.
    * * *
    vereri, veritus sum V DEP
    revere, respect; fear; dread

    Latin-English dictionary > vereor

  • 9 horror

    horror, ōris, m. [horreo], a standing on end, standing erect, bristling.
    I.
    Lit. (only poet. and very rare):

    comarum,

    Luc. 5, 154; Val. Fl. 1, 229:

    pontus non horrore tremit,

    i. e. was not ruffled, agitated, Luc. 5, 446; cf.:

    montes horrore nivali semper obducti,

    Amm. 15, 10, 1.—
    * B.
    Trop., roughness, rudeness of speech:

    veterem illum horrorem malim quam istam novam licentiam,

    Quint. 8, 5, 34.—
    II.
    Transf. (cf. horreo, II.).
    A.
    A shaking, trembling.
    1.
    In gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    tremulo ramos horrore moveri,

    Ov. M. 9, 345:

    horror soli,

    Flor. 2, 6.—
    2.
    In partic.
    a.
    A shaking, shivering, chill, coldfit, ague-fit (class.):

    mihi frigidus horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29; cf. Val. Fl. 7, 563:

    frigus voco ubi extremae partes membrorum inalgescunt: horrorem, ubi totum corpus intremit,

    Cels. 3, 3:

    Atticam doleo tam diu: sed quoniam jam sine horrore est, spero esse ut volumus,

    Cic. Att. 12, 6 fin.:

    horrorem tertianae et quartanae minuere,

    Plin. 22, 25, 72, § 150.—
    b.
    A shaking, shuddering, quaking, trembling with fright; dread, terror, horror (class.):

    est ea frigida multa, comes formidinis, aura, quae ciet horrorem membris et concitat artus,

    Lucr. 3, 291:

    ea res me horrore afficit,

    Plaut. Am. 5, 1, 16; cf. id. ib. 66:

    di immortales, qui me horror perfudit! quam sum sollicitus, quidnam futurum sit!

    Cic. Att. 8, 6, 3:

    me luridus occupat horror Spectantem vultus etiamnum caede madentes,

    Ov. M. 14, 198:

    frigidus artus, Dum loquor, horror habet,

    id. ib. 9, 291:

    spectare in eadem harena feras horror est,

    Plin. 28, 1, 2, § 4.—
    c.
    A shaking or trembling with joy:

    laetus per artus horror iit,

    Stat. Th. 1, 494; cf.:

    me quaedam divina voluptas percipit atque horror,

    Lucr. 3, 29 sq. —
    d.
    Dread, veneration, religious awe:

    hic numinis ingens horror,

    Val. Fl. 2, 433:

    arboribus suus horror inest,

    Luc. 3, 411:

    animos horrore imbuere,

    Liv. 39, 8, 4:

    perfusus horrore venerabundusque,

    id. 1, 16, 6. —
    B.
    That which causes dread, a terror, horror ( poet.):

    serrae stridentis,

    Lucr. 2, 411:

    validi ferri natura et frigidus horror,

    id. 6, 1011:

    Scipiadas, belli fulmen, Carthaginis horror,

    id. 3, 1034;

    imitated by Sil.: jacet campis Carthaginis horror,

    Sil. 15, 340.

    Lewis & Short latin dictionary > horror

  • 10 ex-spectō or expectō

        ex-spectō or expectō āvī, ātus, āre,    to look out for, await, wait for: diem ex die, ut statuerem: alius alium exspectantes, S.: eventum pugnae, Cs.: ultima semper Exspectandi dies homini est, O.: cenantes comites, i. e. till they have done eating, H.: seu me tranquilla senectus Exspectat, H.: exspectandus erit annus, I must wait a year, Iu.: quid velis, await your pleasure, T.: utri victoria sit data regni, Enn. ap. C.: quid hostes consili caperent, Cs.: quam mox comitia edicerentur, L.: dum cognatus veniret, T.: dum hostium copiae augerentur, Cs.: exspectem, libeat dum proelia Turno pati? V.: exspectavere eum fata, dum, etc., respited him, Cu.: quoad ne vestigium quidem relinquatur: si nostri transirent, hostes exspectabant, Cs.: mea lenitas hoc exspectavit, ut id erumperet: exspectaverant, uti consul comitia haberet, L.: exspectari diutius non oportere, quin iretur, there should be no delay in going, Cs.: Karthagine qui nunc Exspectat, loiters, V.: cum expectaret Aetolos in fidem suam venturos, L.—To hope for, long for, expect, desire, anticipate, fear, dread, apprehend: ubi te expectatum eiecisset foras, after waiting in hope of your death, T.: (rem) avidissime: finem laborum, Cs.: fama mortis meae exspectata est, L.: nescio quod exspecto malum, dread, T.: miseriis suis remedium mortem, S.: qui classem exspectabant, whose minds were fixed on, Ta.: Exspectate solo Laurenti, V.: ex suā amicitiā omnia: a te hoc: quae (pauca) ab suā liberalitate, Cs.: quam ob rem exspectem non fore? T.: te ita illud defendere: Silvarumque aliae pressos propaginis arcūs Exspectant, await, (for their growth), i. e. need, V.

    Latin-English dictionary > ex-spectō or expectō

  • 11 horreō

        horreō uī, —, ēre    [HORS-], to stand on end, stand erect, bristle, be rough: ut horreret in arvis Carduus, V.: horrentibus hastis, V.: rigidis saetis, O.: squamis, O.: cautibus horrens Caucasus, V.— To shake, tremble, shiver: corpus horret, O.: horrens servus, Iu.— To tremble, shudder, quake, shudder at, tremble at, be afraid of, dread: totus horreo, T.: adrectis auribus, O.: horrere soleo, am deeply moved: victoriam: Ariovisti crudelitatem, Cs.: pauperiem, H.: aciem ac tela, L.: illam, quam, etc., to loathe, Iu.: in hunc locum progredi: horret animus referre, L.: quem ad modum accepturi sitis: eo plus horreo, ne, etc., L.— To be frightful, be terrible, be desolate: terra (opp. florere): umbra, V.: tempestas, O.
    * * *
    horrere, horrui, - V
    dread, shrink from, shudder at; stand on end, bristle; have rough appearance

    Latin-English dictionary > horreō

  • 12 horrēscō

        horrēscō horruī, —, ere, inch.    [horreo], to rise on end, stand erect, bristle up, grow rough: horruerunt comae, O.: segetes horrescunt flabris, V.: saetis, O.— To begin to shake, shudder, tremble, be terrified, fear, dread: horresco semper, ubi, etc., T.: ferae horrescunt: visu subito, V.: procellas, H.: morsūs futuros, V.
    * * *
    horrescere, horrui, - V
    dread, become terrified; bristle up; begin to shake/tremble/shudder/shiver

    Latin-English dictionary > horrēscō

  • 13 superstitiō

        superstitiō ōnis, f    [super+STA-], dread of the supernatural, credulous wonder, anxious credulity, superstition: nec vero superstitione tollendā religio tollitur: sagarum: tristis, H.: barbara: captus quādam superstitione animus, L.: Magna superstitio natalis amicae, O.— A superstitious rite: hostes operati superstitionibus, L.— An object of dread: Stygii caput fontis, Una superstitio superis quae reddita divis, V.
    * * *
    superstition; irrational religious awe

    Latin-English dictionary > superstitiō

  • 14 timeō

        timeō uī, —, ēre    [2 TEM-], to fear, be afraid, be fearful, be apprehensive, be afraid of, dread, apprehend: timentibus ceteris propter ignorationem locorum: timentes confirmat, Cs.: cottidie aliquid fit lenius quam timebamus: de re p. valde: a quo quidem genere ego numquam timui: pro eo, Cu.: timuere dei pro vindice terrae, O.: tibi timui, for you, T.: sibi, Cs.: nihil magis quam perfidiam timemus: quos aliquamdiu inermes timuissent, Cs.: nomen absentis, Cs.: numinis iram, O.: Peius leto flagitium, H.: furem Caulibus, a thief for his cabbages, Iu.: de suo ac legionis periculo nihil, Cs.: quod pro quoque timendum, aut a quoque petendum sit: timeo quidnam eloqui possim: misera timeo, ‘incertum’ hoc quorsum accidat, T.: haec quo sint eruptura: tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc., Cs.: inventis uti, H.: latebras intrare, O.: ni cedenti instaturum alterum timuissent, L.: neque timerent, ne circumvenirentur, Cs.: timuit, ne non succederet, H.: timeo, ut sustineas, I am afraid you cannot stand it: ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant, Cs.— To show fear, express terror (poet.): timuit exterrita pennis Ales, expressed its fear, i. e. fluttered, V.
    * * *
    timere, timui, - V
    fear, dread, be afraid (ne + SUB = lest; ut or ne non + SUB = that... not)

    Latin-English dictionary > timeō

  • 15 exspecto

    ex-specto ( expect-), āvi, ātum, 1, v. a., to look out for a thing (syn.: prospecto, opperior, maneo, moror, praestolor).
    1.
    Objectively, to await, expect something that is to come or to take place, to be waiting for, etc. (very freq. and class.). —Constr. with the acc., with rel.-clauses, with dum, si, ut, quin, or absol.; very rarely with object-clause.
    A.
    In gen.
    1.
    With acc.:

    caritatem,

    Cato, R. R. 3, 2:

    alicujus mortem,

    Plaut. As. 3, 1, 28:

    cum ea Scipio dixisset silentioque omnium reliqua ejus exspectaretur oratio,

    Cic. Rep. 2, 38:

    injurias,

    id. ib. 1, 5:

    transitum tempestatis,

    id. Att. 2, 21, 2:

    adventum alicujus,

    Caes. B. G. 1, 27, 2; 2, 16, 2:

    eventum pugnae,

    id. ib. 7, 49 fin.:

    scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est,

    Ov. M. 3, 136:

    cenantes haud animo aequo Exspectans comites,

    i. e. waiting till they have done eating, Hor. S. 1, 5, 9 et saep.; cf.:

    exspectandus erit annus,

    I must wait a year, Juv. 16, 42. —
    2.
    With relative and esp. interrogative clauses: exspectabat populus atque ora tenebat rebus, utri magni victoria sit data regni, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. s. 90, ed. Vahl.):

    exspecto, quo pacto, etc.,

    Plaut. Poen. 4, 1, 1:

    exspecto, quid ad ista,

    Cic. Tusc. 4, 20, 46; id. Verr. 2, 2, 38, § 92:

    quid hostes consilii caperent, exspectabat,

    Caes. B. G. 3, 24, 1:

    exspectante Antonio, quidnam esset actura,

    Plin. 9, 35, 58, § 121:

    ne utile quidem, quam mox judicium fiat, exspectare,

    Cic. Inv. 2, 28, 85; so,

    quid exspectas quam mox ego dicam, etc.,

    id. Rosc. Com. 15, 44:

    et, quam mox signis collatis dimicandum sit, in dies exspectet,

    id. 34, 11, 4; 3, 37, 5:

    exspectans, quando, etc.,

    Quint. 11, 3, 159.—
    3.
    With dum, si, ut, etc.:

    ne exspectetis meas pugnas dum praedicem,

    Plaut. Truc. 2, 6, 1:

    ne exspectemus quidem, dum rogemur,

    Cic. Lael. 13, 44:

    exspectas fortasse, dum dicat, etc.,

    id. Tusc. 2, 7, 17:

    exspectare, dum hostium copiae augerentur,

    Caes. B. G. 4, 13, 2:

    nec dum repetatur, exspectat,

    Quint. 4, 2, 45:

    Caesar non exspectandum sibi statuit, dum, etc.,

    Caes. B. G. 1, 11 fin.; cf.:

    nec vero hoc loco exspectandum est, dum, etc.,

    Cic. Ac. 2, 7, 19:

    rusticus exspectat, dum defluat amnis,

    Hor. Ep. 1, 2, 42:

    jam dudum exspecto, si tuum officium scias,

    Plaut. Poen. prol. 12:

    exspecto si quid dicas,

    id. Trin. 1, 2, 61:

    hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant,

    Caes. B. G. 2, 9, 1; id. B. C. 2, 34, 1:

    nisi exspectare vis ut eam sine dote frater conlocet,

    Plaut. Trin. 3, 3, 7:

    mea lenitas hoc exspectavit, ut id quod latebat, erumperet,

    Cic. Cat. 2, 12, 27:

    nisi forte exspectatis ut illa diluam, quae, etc.,

    id. Rosc. Am. 29, 82:

    neque exspectant, ut de eorum imperio ad populum feratur,

    Caes. ib. 1, 6, 6:

    quare nemo exspectet, ut, etc.,

    Quint. 7, 10, 14; Liv. 23, 31, 7; 26, 18, 5; 35, 8, 5 al.— Pass. impers.:

    nec ultra exspectato, quam dum Claudius Ostiam proficisceretur,

    Tac. A. 11, 26 fin.:

    cum omnium voces audirentur, exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur,

    Caes. B. G. 3, 24 fin.
    4.
    Absol.:

    comites ad portam exspectare dicunt,

    Cic. Fam. 15, 17, 1:

    diem ex die exspectabam, ut statuerem, quid esset faciendum,

    id. Att. 7, 26, 3:

    exspectent paullum et agi ordine sinant,

    Quint. 4, 5, 19.—
    5.
    With object-clause:

    cum expectaret effusos omnibus portis Aetolos in fidem suam venturos,

    Liv. 43, 22, 2 Weissenb. ad loc.:

    venturum istum,

    Aug. Conf. 5, 6.—
    * B.
    Transf., of an abstract subject, like maneo, to await:

    seu me tranquilla senectus Exspectat seu, etc.,

    Hor. S. 2, 1, 58.
    II.
    To look for with hope, fear, desire, expectation, to hope for, long for, expect, desire; to fear, dread, anticipate, apprehend.
    1.
    With acc.:

    reliquum est, ut tuam profectionem amore prosequar, reditum spe exspectem,

    Cic. Fam. 15, 21 fin.; cf.:

    quod magna cum spe exspectamus,

    id. Att. 16, 16 E. fin.:

    ego jam aut rem aut ne spem quidem exspecto,

    id. ib. 3, 22 fin.: magnum inceptas, si id exspectas, quod nusquam'st, Plaut. Curc. 1, 2, 56:

    quam (rem) avidissime civitas exspectat,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    longiores (epistolas) exspectabo vel potius exigam,

    id. Fam. 15, 16, 1:

    finem laborum omnium,

    Caes. B. G. 7, 85, 4:

    illum ut vivat, optant, meam autem mortem exspectant scilicet,

    to wish, Ter. Ad. 5, 4, 20:

    fama mortis meae non accepta solum sed etiam exspectata est,

    Liv. 28, 27, 9; cf.

    in the pun with I.: cum Proculeius quereretur de filio, quod is mortem suam exspectaret, et ille dixisset, se vero non exspectare: Immo, inquit, rogo exspectes,

    Quint. 9, 3, 68 Spald.:

    nescio quod magnum hoc nuntio exspecto malum,

    dread, Ter. Ph. 1, 4, 16:

    mortem,

    id. Hec. 3, 4, 8:

    multis de causis Caesar majorem Galliae motum exspectans,

    Caes. B. G. 6, 1, 1: 7, 43 fin. —With a personal object:

    pater exspectat aut me aut aliquem nuntium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 22:

    ite intro, filii vos exspectant intus,

    id. Bacch. 5, 2, 86:

    hic ego mendacem usque puellam Ad mediam noctem exspecto,

    Hor. S. 1, 5, 83; cf. Ov. M. 14, 418:

    video jam, illum, quem exspectabam, virum, cui praeficias officio et muneri,

    Cic. Rep. 2, 42.—
    2.
    Aliquid ab (rarely ex) aliquo (a favorite expression of Cicero):

    a te hoc civitas vel omnes potius gentes non exspectant solum, sed etiam postulant,

    Cic. Fam. 11, 5, 3; cf. id. ib. 3, 10, 1:

    dixi Servilio, ut omnia a me majora exspectaret,

    id. ib. 3, 12, 4:

    alimenta a nobis,

    id. Rep. 1, 4:

    ab aliquo gloriam,

    id. ib. 6, 19 fin.:

    tristem censuram ab laeso,

    Liv. 39, 41, 2:

    ut ex iis (proletariis) quasi proles civitatis exspectari videretur,

    Cic. Rep. 2, 22, 40.—
    3.
    Aliquid ab or ex aliqua re (rare):

    aliquid ab liberalitate alicujus,

    Caes. B. C. 2, 28, 3:

    dedecus a philosopho,

    id. Tusc. 2, 12, 28:

    omnia ex sua amicitia,

    id. ib. 3, 60, 1.—
    4.
    Aliquid aliquem (very rare): ne quid exspectes amicos, quod tute agere possies, Enn. ap. Gell. 2, 29; Sat. v. 38 Vahl.—
    5.
    With object-clause:

    quid mihi hic adfers, quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore?

    Ter. Phorm. 5, 9, 36:

    exspecto cupioque te ita illud defendere,

    Cic. Verr. 2, 3, 64, § 151.—With inf. alone (cf. cupio), Front. ad Ver. Imp. p. 137, ed. Rom.—
    6.
    Absol. (very rare):

    cum mihi nihil improviso, nec gravius quam exspectavissem pro tantis meis factis evenisset,

    Cic. Rep. 1, 4:

    aliquando ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus,

    Quint. 12, 8, 11.—
    B.
    Poet. transf., of an abstr. subject, to have need of, require:

    silvarumque aliae pressos propaginis arcus Exspectant,

    Verg. G. 2, 27:

    neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem rastrosque tenaces,

    id. ib. 2, 421; cf.:

    lenta remedia et segnes medicos non exspectant tempora mea,

    Curt. 3, 5, 13.—Hence, exspectātus ( expect-), a, um, P. a. (acc. to II.), anxiously expected, longed for, desired, welcome (class.):

    carus omnibus exspectatusque venies,

    Cic. Fam. 16, 7; cf.:

    venies exspectatus omnibus,

    id. ib. 4, 10, 1; Plaut. Most. 2, 2, 11:

    quibus Hector ab oris exspectate venis?

    Verg. A. 2, 282:

    sensi ego in exspectatis ad amplissimam dignitatem fratribus tuis,

    who were expected to arrive at the highest dignities of the state, Cic. de Sen. 19, 68:

    ubi te exspectatum ejecisset foras,

    i. e. whose death is waited, longed for, Ter. Ad. 1, 2, 29 Ruhnk.— Comp.:

    nimis ille potuit exspectatior venire,

    Plaut. Most. 2, 2, 12.— Sup.:

    adventus suavissimus exspectatissimusque,

    Cic. Att. 4, 4 a:

    litterae,

    id. Fam. 10, 5, 1:

    triumphus,

    Hirt. B. G. 8, 51 fin.
    b.
    In the neutr. absol.:

    quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat?

    Vell. 2, 75, 2:

    hosti Ante exspectatum positis stat in agmine castris,

    before it was expected, Verg. G. 3, 348; so,

    ante exspectatum,

    Ov. M. 4, 790; 8, 5; Sen. Ep. 114:

    ille ad patrem patriae exspectato revolavit maturius,

    than was expected, Vell. 2, 123, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > exspecto

  • 16 formido

    1.
    formīdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [v. 2. formido], to fear, dread any thing; to be afraid, terrified, frightened (class.; syn.: metuo, timeo, vereor, trepido, tremo, paveo).
    (α).
    With acc.:

    illum,

    Plaut. Capt. 4, 4, 5:

    et illud paveo et hoc formido,

    id. Cist. 2, 1, 58:

    malum (shortly after: metuo malum),

    id. Am. prol. 27:

    ipse se cruciat omniaque formidat,

    Cic. Fin. 2, 16, 53:

    illius iracundiam formidant,

    id. Att. 8, 16, 2: apoteugma formido et timeo, ne, etc., id. Q. Fr. 3, 2, 2:

    cum formidet te mulier,

    Hor. S. 2, 7, 65:

    fures,

    id. ib. 1, 1, 77:

    acumen judicis,

    id. A. P. 364:

    nocturnos tepores,

    id. Ep. 1, 18, 93. —In pass.:

    hic classe formidatus,

    Hor. C. 3, 6, 15:

    formidata Parthis Roma,

    id. Ep. 2, 1, 256:

    nautis formidatus Apollo (i. e. the temple of Apollo on the Leucadian promontory),

    Verg. A. 3, 275; cf.:

    nec formidatis auxiliatur aquis,

    i. e. the hydrophobia, Ov. P. 1, 3, 24:

    quo etiam satietas formidanda est magis,

    Cic. Or. 63, 213.—
    (β).
    With inf.:

    si isti formidas credere,

    Plaut. Ps. 1, 3, 82; cf.:

    ad haec ego naribus uti Formido,

    Hor. Ep. 1, 19, 46:

    meus formidat animus, nostrum tam diu ibi sedere filium,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 4.—
    (γ).
    With ut or ne:

    aliquem non formido, ut, etc.,

    Vop. Tac. 2, § 2:

    formido miser, ne, etc.,

    Plaut. As. 2, 4, 55.—
    (δ).
    With dat.: auro formidat Euclio: abstrudit foris, fears for the gold, Plaut. Aul. argum. 6.—
    (ε).
    With si:

    male formido, si hera mea sciat tam socordem esse quam sum,

    Plaut. Cist. 4, 2, 4.—
    (ζ).
    Absol.:

    intus paveo et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20:

    ne formida,

    id. Mil. 4, 2, 20; id. As. 2, 4, 56; 3, 3, 48; id. Mil. 3, 3, 20: neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1.
    2.
    formīdo, ĭnis, f. [Sanscr. root dhar-, whence firmus; prop. the fear that makes rigid, Corss. Ausspr. 1, 148], fearfulness, fear, terror, dread (class.).
    I.
    Lit.:

    parasitus, qui me conplevit flagiti et formidinis,

    Plaut. Men. 5, 5, 3: popolo formidinem inicere, Furius ap. Macr. S. 3, 9, 8:

    Stoici definiunt formidinem metum permanentem,

    Cic. Tusc. 4, 8 fin.:

    ut aliqua in vita formido improbis esset posita, apud inferos antiqui supplicia constituta esse voluerunt,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    quae tanta formido,

    id. Rosc. Am. 2, 5:

    neque miser me commovere possum prae formidine,

    Plaut. Am. 1. 1, 181:

    subita atque improvisa,

    Cic. Prov. Cons. 18, 43:

    formidinem suam alicui inicere,

    id. Verr. 2, 3, 28, § 68:

    formidinem inferre,

    Tac. H. 2, 15:

    intendere,

    id. ib. 2, 54:

    facere,

    id. ib. 3, 10:

    mortis,

    Cic. Rep. 1, 3; Hor. Ep. 2, 2, 207:

    poenae,

    id. ib. 1, 16, 53:

    fustis,

    id. ib. 2, 1, 154.—In plur.:

    pericula intendantur, formidines opponantur,

    Cic. Quint. 14, 47:

    ex ignoratione rerum ipsa horribiles exsistunt formidines,

    id. Fin. 1, 19, 63:

    contra formidines pavoresque,

    Plin. 28, 8, 29, § 115.—
    B.
    In partic., awe, reverence:

    (portae) religione sacrae et saevi formidine Martis,

    Verg. A. 7, 608; Sil. 1, 83.—
    II. A.
    In gen.:

    alta ostia Ditis Et caligantem nigrā formidine lucum Ingressus,

    Verg. G. 4, 468; Front. de Fer. Als. 3:

    defensoribus moenium praemia modo, modo formidinem ostentare,

    Sall. J. 23, 1; 66, 1.—
    B.
    In partic., a scarecrow made of differentcolored feathers, a bugbear: cum maximos ferarum greges linea pennis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso effectu dicta formido, Sen. de 1ra, 2, 12 (cf. Nemes. Cyneg. 303 sq.):

    cervum puniceae septum formidine pennae,

    Verg. A. 12, 750; cf. Luc. 4, 437:

    furum aviumque Maxima formido,

    Hor. S. 1, 8, 4.—Personified, as a goddess, Hyg. Fab. prooem. p. 10 Munk.

    Lewis & Short latin dictionary > formido

  • 17 metuo

    mĕtŭo, ŭi, ūtum (cf.:

    nimis ante metutum,

    Lucr. 5, 1140), 3, v. a. and n. [metus], to fear, be afraid of a person or thing; to hesitate, not to venture, not to wish (syn.: vereor, formido, timeo); with inf., with ne, to fear lest; with ui or ne non, to fear that not; also of inanimate things, with acc., to fear, revere, reverence one; as a v. n., to fear, be afraid, be in fear, be apprehensive, esp. as the effect of the idea of threatening evil (whereas timere usually denotes the effect of some external cause of terror); to dread, apprehend; with an indirect interrogation: non metuo quin, for non dubito quin, I doubt not but; to be anxious about any one; with dat. (class.).
    I.
    Act.: quem metuont oderunt, Enn. ap. Cic. Off. 2, 7, 23 (Trag. v. 403 Vahl.):

    deos et amo et metuo,

    Plaut. Poen. 1, 2, 73:

    male ego metuo milvos,

    id. ib. 5, 5, 13:

    metuebant (senem) servi, verebantur liberi,

    Cic. Sen. 11, 37:

    tu, qui crimen ais te metuisse,

    id. Verr. 2, 5, 30, § 78: nec pol istae metuunt Deos, Ter. Hec. 5, 2, 6:

    absentem patrem,

    id. Phorm. 1, 2, 68:

    nec metuit quemquam,

    id. Ad. 1, 2, 5.—With ab:

    quid a nobis metuit?

    Plaut. Capt. 2, 1, 12:

    a me insidias,

    Cic. Fam. 5, 6, 2:

    supplicia a vobis metuere debent,

    to fear from you, id. Rosc. Am. 3, 8:

    a quo (Ajace) sibi non injuriā summum periculum metuebat,

    Auct. Her. 2, 19, 29:

    a quo domino sibi metuebat graves cruciatus,

    Aug. Lib. Arbitr. 1, 4, 9; Gregor. M. Homil. 1, 14, 2; Aug. cont. Acad. 2, 8.—With ex:

    si periculum ex illis metuit,

    Sall. C. 52, 16.—With de:

    de lanificio neminem metuo, una aetate quae sit,

    i. e. no one's competition in spinning, Plaut. Merc. 3, 1, 22.—Of inanim. subjects:

    quae res cotidie videntur, minus metuunt furem,

    Varr. R. R. 1, 22.—
    (β).
    With inf.:

    metuont credere omnes,

    Plaut. Ps. 1, 3, 70:

    ut tentare spem certaminis metuunt,

    Liv. 32, 31:

    nil metuunt jurare,

    Cat. 64, 146:

    reddere soldum,

    not to wish, be averse to, Hor. S. 2, 5, 65:

    praebere,

    id. Ep. 1, 18, 1.—Of nonpersonal subjects:

    illum aget pennā metuente solvi Fama superstes,

    Hor. C. 2, 2, 7. —
    (γ).
    With ne:

    nimis metuebam male, ne abiisses,

    Plaut. Ps. 4, 1, 8:

    male metuo ne... morbus aggravescat,

    Ter. Hec. 3, 2, 2:

    fratrem, ne intus sit (Gr. construction),

    id. Eun. 3, 5, 62.—
    (δ).
    With ut:

    ornamenta, quae locavi, metuo, ut possim recipere,

    Plaut. Curc. 4, 1, 3:

    metuo ut hodie possim emolirier,

    id. Bacch. 4, 5, 2:

    metuo ut substet hospes,

    Ter. And. 5, 4, 11:

    ut sis vitalis,

    Hor. S. 2, 1, 61.—
    (ε).
    With ne non:

    metuo ne non sit surda,

    Plaut. Cas. 3, 3, 12; id. Pers. 4, 6, 4:

    metuis ne non, quom velis, convincas esse illum tuom?

    Ter. Heaut. 5, 3, 15.—
    (ζ).
    With quin:

    non metuo meae quin uxori latae suppetiae sient,

    Plaut. Am. 5, 1, 54.—
    (η).
    With object-clause, to await with fear, anxiety; to be in apprehension, concerned about:

    metuo, patres quot fuerint,

    Plaut. Truc. 4, 3, 35:

    metui, quid futurum denique esset,

    I dreaded, awaited with fear, Ter. Heaut. 3, 3, 8: metuo quid agam. Sy. Metuis? quasi non ea potestas sit tua, etc., id. ib. 4, 3, 42:

    metuo qualem tu me esse hominem existumes,

    id. Eun. 4, 6, 20.—
    (θ).
    Pass. with dat.:

    jam maturis metuendus Juppiter uvis,

    Verg. G. 2, 419. —
    (ι).
    Absol.:

    se e contempto metuendum fecit,

    Sall. H. 1, 48, 3.—
    B.
    (Eccl. Lat.) Of religious fear, to revere, dread, hold in reverence:

    Deum,

    Vulg. Lev. 25, 43:

    Dominum Deum nostrum,

    id. Jer. 5, 24:

    sanctuarium meum,

    id. Lev. 19, 30.—
    II.
    Neutr., to fear, be afraid, be apprehensive, etc.
    (α).
    With de:

    neque tam de suā vitā, quam de me metuit,

    fears not so much for his own life as for me, Cic. Att. 10, 4, 6.—
    (β).
    With ab:

    metuens ab Hannibale,

    afraid of Hannibal, Liv. 23, 36.—
    (γ).
    With pro:

    metuere pro aliquo,

    Petr. 123.—
    (δ).
    With dat., to be anxious about or for a person or thing:

    metuens pueris,

    Plaut. Am. 5, 1, 60:

    inopi metuens formica senectae,

    Verg. G. 1, 186:

    tum decuit metuisse tuis,

    id. A. 10, 94.—Hence, mĕtŭens, entis, P. a., fearing, afraid of any thing; anxious for any person or thing; with gen. or absol. (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    contentus parvo metuensque futuri,

    Hor. S. 2, 2, 110:

    metuens virgae,

    Juv. 7, 210.— Comp.:

    quo non metuentius ullum Numinis ingenium,

    Ov. F. 6, 259:

    Nero metuentior in posterum,

    Tac. A. 13, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > metuo

  • 18 Metus

    mĕtus, ūs, m. ( fem.: nulla in me est metus, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: metus ulla, id. ap. Non. 214, 11; cf. Ann. v. 537, and Trag. v. 179 Vahl.; dat. metu, Tac. A. 11, 32; 15, 69), fear, dread, apprehension, anxiety; constr. with gen. object., with ne, with acc. and inf.
    I.
    Lit.:

    est metus futurae aegritudinis sollicita exspectatio,

    Cic. Tusc. 5, 18, 52; cf. id. ib. 4, 30, 64:

    metum excitari vel propriis vel communibus periculis,

    Mart. Cap. 5, § 505:

    in metu esse,

    to be in fear, be fearful, Cic. Cat. 1, 7, 18:

    est et in metu peregrinantium, ut, etc.,

    they are also afraid, Plin. 31, 6, 37, § 71:

    mihi etiam unum de malis in metu est, fratris miseri negotium,

    a subject of fear, Cic. Att. 3, 9, 3:

    metum habere,

    to entertain fear, be afraid, id. Fam. 8, 10, 1:

    metum concipere,

    to become afraid, Ov. F. 1, 485:

    capere,

    Liv. 33, 27:

    accipere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 96: metum facere alicui, to make afraid, put in fear, frighten, Ov. Tr. [p. 1142] 5, 10, 28:

    metum inicere,

    Caes. B. G. 4, 19: incutere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:

    inferre,

    Liv. 26, 20:

    affere,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:

    offerre,

    id. Fam. 15, 1, 5:

    obicere,

    id. Tusc. 2, 4, 10:

    intentare,

    Tac. A. 15, 54:

    metu territare,

    to alarm greatly, fill with fear, Caes. B. G. 5, 6:

    metum pati,

    Quint. 6, 2, 21:

    alicui adimere,

    to take away, remove, Ter. Heaut. 2, 3, 100:

    metu exonerare,

    to relieve from fear, Liv. 2, 2:

    removere metum,

    to take away, remove, id. ib.:

    levare alicui,

    Cic. Tusc. 2, 24, 59:

    alicui deicere,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 130:

    solvere,

    to remove, dismiss, Verg. A. 1, 463: civitati metum, formidinem oblivionem inicere, Ser. Samm. ap. Macr. S. 3, 9, 7:

    metu et impressione alicujus terroris mentiri,

    Paul. Sent. 5, 1, 4:

    metu mortis furem occidere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 7, 3, 3: quis metus aut pudor est umquam properantis avari?

    Juv. 14, 178:

    reddere metu, non moribus,

    id. 13, 204.— Poet. in plur., Hor. C. 1, 26, 1.—
    (β).
    With gen. object.:

    vulnerum metus,

    Cic. Tusc. 2, 24, 59:

    ne reliquos populares metus invaderet parendi sibi,

    Sall. J. 35, 9:

    id bellum excitabat metus Pompei victoris Hiempsalem in regnum restituentis,

    Sall. H. 1, 39; v. Gell. 9, 2, 14; Non. p. 96: propter metum alicujus, for fear of:

    Judaeorum,

    Vulg. Johan. 7, 13; 19, 38.—
    (γ).
    With ne:

    quod ubi Romam est nuntiatum, senatui metum injecit, ne, etc.,

    Liv. 5, 7, 4:

    ne lassescat fortuna, metus est,

    Plin. 7, 40, 41, § 130.—
    (δ).
    With acc. and inf.:

    quantus metus est mihi, venire huc salvum nunc patruum!

    Ter. Phorm. 3, 1, 18.—
    (ε).
    With ab:

    metus a praetore Romano,

    Liv. 2, 24, 3; 23, 15, 7; 25, 33, 5; cf.:

    metus poenae a Romanis,

    id. 32, 23, 9; 45, 26, 7.—
    (ζ).
    With pro:

    metus pro universā republicā,

    Liv. 2, 24, 4.—
    (η).
    With ex:

    metus ex imperatore,

    Tac. A. 11, 20.—
    B.
    Poet., religious awe, holy dread:

    laurus Sacra comam multosque metu servata per annos,

    Verg. A. 7, 60.— Poetic awe:

    evoe! recenti mens trepidat metu,

    Hor. C. 2, 19, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Conor., a cause of fear, a terror ( poet.):

    metus Libyci,

    i. e. the head of Medusa, Stat. Th. 12, 606:

    nulli nocte metus,

    alarms, Juv. 3, 198.—
    B.
    Personified: Mĕtus, the god of fear or terror, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. G. 3, 552; id. A. 6, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > Metus

  • 19 metus

    mĕtus, ūs, m. ( fem.: nulla in me est metus, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: metus ulla, id. ap. Non. 214, 11; cf. Ann. v. 537, and Trag. v. 179 Vahl.; dat. metu, Tac. A. 11, 32; 15, 69), fear, dread, apprehension, anxiety; constr. with gen. object., with ne, with acc. and inf.
    I.
    Lit.:

    est metus futurae aegritudinis sollicita exspectatio,

    Cic. Tusc. 5, 18, 52; cf. id. ib. 4, 30, 64:

    metum excitari vel propriis vel communibus periculis,

    Mart. Cap. 5, § 505:

    in metu esse,

    to be in fear, be fearful, Cic. Cat. 1, 7, 18:

    est et in metu peregrinantium, ut, etc.,

    they are also afraid, Plin. 31, 6, 37, § 71:

    mihi etiam unum de malis in metu est, fratris miseri negotium,

    a subject of fear, Cic. Att. 3, 9, 3:

    metum habere,

    to entertain fear, be afraid, id. Fam. 8, 10, 1:

    metum concipere,

    to become afraid, Ov. F. 1, 485:

    capere,

    Liv. 33, 27:

    accipere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 96: metum facere alicui, to make afraid, put in fear, frighten, Ov. Tr. [p. 1142] 5, 10, 28:

    metum inicere,

    Caes. B. G. 4, 19: incutere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:

    inferre,

    Liv. 26, 20:

    affere,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:

    offerre,

    id. Fam. 15, 1, 5:

    obicere,

    id. Tusc. 2, 4, 10:

    intentare,

    Tac. A. 15, 54:

    metu territare,

    to alarm greatly, fill with fear, Caes. B. G. 5, 6:

    metum pati,

    Quint. 6, 2, 21:

    alicui adimere,

    to take away, remove, Ter. Heaut. 2, 3, 100:

    metu exonerare,

    to relieve from fear, Liv. 2, 2:

    removere metum,

    to take away, remove, id. ib.:

    levare alicui,

    Cic. Tusc. 2, 24, 59:

    alicui deicere,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 130:

    solvere,

    to remove, dismiss, Verg. A. 1, 463: civitati metum, formidinem oblivionem inicere, Ser. Samm. ap. Macr. S. 3, 9, 7:

    metu et impressione alicujus terroris mentiri,

    Paul. Sent. 5, 1, 4:

    metu mortis furem occidere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 7, 3, 3: quis metus aut pudor est umquam properantis avari?

    Juv. 14, 178:

    reddere metu, non moribus,

    id. 13, 204.— Poet. in plur., Hor. C. 1, 26, 1.—
    (β).
    With gen. object.:

    vulnerum metus,

    Cic. Tusc. 2, 24, 59:

    ne reliquos populares metus invaderet parendi sibi,

    Sall. J. 35, 9:

    id bellum excitabat metus Pompei victoris Hiempsalem in regnum restituentis,

    Sall. H. 1, 39; v. Gell. 9, 2, 14; Non. p. 96: propter metum alicujus, for fear of:

    Judaeorum,

    Vulg. Johan. 7, 13; 19, 38.—
    (γ).
    With ne:

    quod ubi Romam est nuntiatum, senatui metum injecit, ne, etc.,

    Liv. 5, 7, 4:

    ne lassescat fortuna, metus est,

    Plin. 7, 40, 41, § 130.—
    (δ).
    With acc. and inf.:

    quantus metus est mihi, venire huc salvum nunc patruum!

    Ter. Phorm. 3, 1, 18.—
    (ε).
    With ab:

    metus a praetore Romano,

    Liv. 2, 24, 3; 23, 15, 7; 25, 33, 5; cf.:

    metus poenae a Romanis,

    id. 32, 23, 9; 45, 26, 7.—
    (ζ).
    With pro:

    metus pro universā republicā,

    Liv. 2, 24, 4.—
    (η).
    With ex:

    metus ex imperatore,

    Tac. A. 11, 20.—
    B.
    Poet., religious awe, holy dread:

    laurus Sacra comam multosque metu servata per annos,

    Verg. A. 7, 60.— Poetic awe:

    evoe! recenti mens trepidat metu,

    Hor. C. 2, 19, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Conor., a cause of fear, a terror ( poet.):

    metus Libyci,

    i. e. the head of Medusa, Stat. Th. 12, 606:

    nulli nocte metus,

    alarms, Juv. 3, 198.—
    B.
    Personified: Mĕtus, the god of fear or terror, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. G. 3, 552; id. A. 6, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > metus

  • 20 Pavor

    păvor (old nom. pavos, Naev. ap. Non. 487, 8; Fragm. Trag. 45 Rib.; Pac. ap. Cic. Or. 46, 155; Fragm. Trag. v. 82 Rib.; B. and K. read pavor), ōris, m. [paveo], a trembling, quaking, throbbing, panting with fear, desire, joy, etc., anxiety, fear, dread, alarm, etc. (perh. not used by Cic.; syn.: metus, timor, tremor): pavorem, metum mentem loco moventem;

    ex quo illud Enni: tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19 (this verse of Ennius is also cited in Cic. de Or. 3, 38, 154; cf. also Enn. p. 96 Vahl., and Trag. Rel. p. 17 Rib.):

    hic exsultat enim pavor ac metus,

    Lucr. 3, 141; Hirt. B. G. 8, 13, 3:

    tantus terror pavorque omnes occupavit, ut, etc.,

    Liv. 24, 20:

    pavor ceperat milites ne, etc.,

    id. 24, 42:

    pavorem inicere,

    id. 28, 3:

    incutere,

    id. 27, 42; Verg. G. 1, 331:

    pavorem deponere,

    Ov. M. 10, 117:

    pellere,

    Luc. 7, 732:

    lenire,

    Sil. 8, 77.—Of expectant or joyful trembling:

    cum spes arrectae juvenum, exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans,

    Verg. G. 3, 106; id. A. 5, 138:

    laeto pavore proditus,

    Sil. 16, 432.—Of religious fear, awe, Sil. 3, 691:

    pavor aquae,

    dread of water, hydrophobia, Plin. 25, 2, 6, § 17; 29, 5, 32, § 98 (in Cels. 5, 27, 2, aquae timor; Gr. hudrophobia).—
    (β).
    Plur.:

    venia est tantorum danda pavorum,

    Luc. 1, 521; Val. Fl. 7, 147:

    contra formidines pavoresque,

    Plin. 28, 8, 29, § 115:

    repentini,

    id. 32, 10, 48, § 137:

    nocturni,

    id. 28, 8, 27, § 98; Tac. H. 4, 38; 2, 76.—
    II.
    Păvor, personified, the god of fear, Liv. 1, 27; Lact. 1, 20; Val. Fl. 1, 799; v. pallor fin.—His priests are called Pavorii, Serv. Verg. A. 8, 285.

    Lewis & Short latin dictionary > Pavor

См. также в других словарях:

  • Dread & Alive — cover art for Dread and Alive #1 (February 2010) by Rodney Buchemi. Publication information Publisher Zoolook …   Wikipedia

  • Dread Zeppelin — Clockwise from left: Jah Paul Jo, Ed Zeppelin, Carl Jah, Put Mon, Charlie Haj, Tortelvis Background information Origin Sierra Madre, California, United States …   Wikipedia

  • Dread (film) — Dread Promotional film poster Directed by Anthony DiBlasi Produced by Clive Barker …   Wikipedia

  • Dread Pirate Roberts — The Princess Bride character First appearance The Princess Bride Information Species Human Gender Male …   Wikipedia

  • Dread Mountain —   Author(s) Emily Rodda …   Wikipedia

  • Dread Mc Farlane — Dread Mac Farlane Dread Mac Farlane est une série de bande dessinée française du genre fantastique. Scénario  : Marion Poinsot Dessin  : Marion Poinsot Couleurs  : Bob Berger Éditeur : Clair de Lune (collection Fantasmagorie)… …   Wikipédia en Français

  • Dread Mar-I — en Luna Park Buenos Aires 2011 Datos generales Nacimiento [[{{{16}}} de …   Wikipedia Español

  • dread´ness — dread «drehd», verb, noun, adjective. –v.t. 1. to look forward to with fear; dislike to experience; fear greatly: »He dreaded his visit to the dentist. Cats dread water. SYNONYM(S): apprehend. 2. Archaic. to regard with awe; venerate. –v.i. to… …   Useful english dictionary

  • dread´ly — dread «drehd», verb, noun, adjective. –v.t. 1. to look forward to with fear; dislike to experience; fear greatly: »He dreaded his visit to the dentist. Cats dread water. SYNONYM(S): apprehend. 2. Archaic. to regard with awe; venerate. –v.i. to… …   Useful english dictionary

  • dread´ingly — dread «drehd», verb, noun, adjective. –v.t. 1. to look forward to with fear; dislike to experience; fear greatly: »He dreaded his visit to the dentist. Cats dread water. SYNONYM(S): apprehend. 2. Archaic. to regard with awe; venerate. –v.i. to… …   Useful english dictionary

  • dread´er — dread «drehd», verb, noun, adjective. –v.t. 1. to look forward to with fear; dislike to experience; fear greatly: »He dreaded his visit to the dentist. Cats dread water. SYNONYM(S): apprehend. 2. Archaic. to regard with awe; venerate. –v.i. to… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»